domingo, 30 de diciembre de 2007

Baldorba

Ezkil gabeko elizen
eremu emankorra,
giza murzuriko
zure ardientzat.

Oi Baldorba!
eguzki eta haize idor;
mahats-ardo ibai,
galbumarena.

Lur gorri, harri landu,
mailu eta xixelaren kantu.
Gitarrazko alakiketan
Armeniako kanun ahots urratuan.

Oi Baldorba!
esazu nor zen bidetik
baztertu zintuen madarikatua!

Zure irriño erromanikoa
erdi izoztu eta leloturik
utzi zuen madarikatuaren
izena nahi dut.

Oi Baldorba!
ezazu nor zen bidetik
baztertu zintuen madarikatua!

Oi Baldorba!
zutaz oroit eta
zuri nagozu.

Kantu bat laburra da eta
pentsa zuk,
esaten ez dizudan hartaz.

Oi Baldorba!
esazu nor zen bidetik
baztertu zintuen
madarikatua.

¡Ay! Valdorba
fértil desierto de iglesias sin campanas
para tus ovejas de humano balido

Sol y viento seco, río de vino
de la uva en grano, de la espiga en trigo
dime... ¿Quién fué el maldito
que te apartó del camino?

Tierra roja, piedra labrada
canto de mazo y buril
"alakiketan" (?) de guitarra
Kanun de Armenia en voz desgarrada
quiero el nombre del maldito que dejó
tu romántica sonrisa entre helada y alelada

¡Ah! Valdorba
pienso en ti, y pienso contigo
una canción es corta
piensa tú... en aquello que no te digo.

Loretxoa

Kaixo:

Hau da "Loretxoa" Benito Lertxundiren abesti bat.


Mendian larrartean
aurkitzen da loretxo bat
aurrean umetxo bat
loretxoari begira.

Loreak esan nahi dio
umetxo aska nazazu
jaio naiz libre izateko
ta ez loturik egoteko.

Umetxoak ikusirik
lorea ezin bizirik
arantzak kendu nahi dizkio
bizi berri bat eman.

Orduan izango baitu
indarra eta kemena
orduan emango baitu ugari bere fruitua.


En el monte entre los pastos
se encuentra una flor.
enfrente un niño
mirando la flor.

La flor le quiere decir
"niño, liberame,
pues he nacido para ser libre
no para estar atada."

Viendola el niño
la flor no puede vivir
le quiere quitar las espinas
darle una nueva vida.

Entonces si tendrá
fuerza y ánimo;
entonces si dará
abundante su fruto.